Z głębokim żalem i smutkiem informujemy, że w dniu 11.10.2023 r. w wieku 88 lat odeszła na zawsze Bożena Maria Woźniak, wieloletni Wojewódzki Konserwator Zabytków w ówczesnym województwie kaliskim.

Bożena Maria Woźniak, z domu Stolarska była absolwentką Politechniki Poznańskiej (1959) i Politechniki Warszawskiej z zakresu Ochrona Dóbr Kultury (1978). Była pracownikiem biur projektowych na terenie m. Kalisza.

W 1975 roku została powołana na funkcję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w ówczesnym województwie kaliskim, którą pełniła do 1994 roku. Początkowy okres  tworzenia nowej placówki był trudnym czasem działalności konserwatorskiej, wiążącym się z przejęciem części terenów z województw: poznańskiego wrocławskiego i łódzkiego oraz dotychczas opracowanej dokumentacji konserwatorskiej z terenów przejętych z wymienionych województw. Podstawowym zadaniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków było rozpoznanie zastanej substancji zabytkowej — stanu zachowania i wykorzystania zasobów. Bożena M. Woźniak podjęła intensywne starania o wzmocnienie kadrowe jednoosobowego stanowiska Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków przez powołanie placówki podporządkowanej mu merytorycznie i skupiającej specjalistyczną kadrę, niezbędną w realizacji zamierzeń konserwatorskich. Wynikiem tych starań było powołanie z dniem 2.08.1976 roku zarządzeniem Wojewody Kaliskiego Biura Badań i Dokumentacji Zabytków w Kaliszu.

W omawianym okresie prowadzono intensywne prace badawczo-archeologiczne (w tym AZP w 80% zakończone), jak również konserwatorskie — konserwację ocalałych reliktów i obiektów architektury średniowiecznej oraz organizację rezerwatów archeologiczno-historycznych. Przeprowadzono też liczne prace konserwatorskie zabytków ruchomych archeologicznych w kolekcjach muzealnych

Za czasów gdy Bożena Maria Woźniak była Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w województwie kaliskim, prowadzone były prace m.in. przy pałacu w Antoninie, zamku w Gołuchowie, zespole pałacowo-parkowym w Marchwaczu, Sokolnikach, kościołach w Bralinie, Dobrzycy, Magnuszewicach, Radlinie, w Kaliszu, w zespole obiektów d. Kolegium Jezuickiego i SS. Nazaretanek w Kaliszu oraz przy budynku Teatru Miejskiego w Kaliszu, a także w zespołach klasztornych w Krotoszynie, Ołoboku, Ostrzeszowie, Wieruszowie i ratuszach w Ostrwie Wlkp. i Sulmierzycach.

Wiele uwagi poświęcała architekturze drewnianej i zabiegała o zorganizowanie kaliskiego parku etnograficznego.

Będąc członkiem Poznańskiego Oddziału Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, od czasu jego powstania, przez lata pełniła różnorakie funkcje w Zarządzie Oddziału. Jako Delegat Oddziału uczestniczyła we wszystkich Krajowych Zjazdach Stowarzyszenia. Przez okres 7 lat brała czynny udział w pracach Komisji Kwalifikacyjnej Zarządu Głównego SKZ. W wyniku wyborów w 2005 roku została sekretarzem SKZ i pełniła tę funkcję, aż do zawieszenia działalności Oddziału.