Jesteś tutaj

Najciekawsze realizacje konserwatorskie dotowane przez Wielkopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w 2015r.

Wielkopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków dysponując środkami z budżetu państwa, w części, których dysponentem jest Wojewoda Wielkopolski, udzielił w roku 2015 dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane przy zabytkach wpisanych do rejestru zabytków w ramach 47 umów zawartych z Beneficjentami. Przyznane dotacje celowe dotyczyły współfinansowania prac przy udziale środków własnych właścicieli zabytków oraz pozyskanych również z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz jednostek samorządu terytorialnego.

Mając na uwadze stan zachowania oraz wartości zabytkowe, historyczne, artystyczne i naukowe obiektów a także stopień finansowego zaangażowania wnioskodawcy przy realizacji prac Wielkopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków dofinansował poszczególne etapy prac przy obiektach zabytkowych t.j. nagrobki, płyty epitafijne, polichromie ścienne, ołtarze oraz inne elementy ruchome wyposażenia świątyń - witraże, obrazy, ikony, rzeźby oraz detale architektoniczne, stalle, ambona, chrzcielnica. Przedmiotem dotacji były również badania architektoniczne i konserwatorskie.

Najciekawszą realizacją minionego sezonu konserwatorskiego była konserwacja obrazu Matki Bożej z Dzieciątkiem z kościoła p.w. Wszystkich Świętych w Białej, gm. Trzcianka, pow. czarnkowsko – trzcianecki. Stan techniczny płótna był katastrofalny. Oryginalny obraz datowany na 1676 r. został całkowicie nieudolnie przemalowany, co spowodowało zatarcie jego wysokich wartości artystycznych, historycznych i naukowych, zupełnie niedostrzegalnych przy oglądzie zabytku.

W roku 2015 zakończono także konserwację i restaurację ołtarza głównego z kościoła parafialnego p.w. Św. Michała Archanioła w Kwilczu. Ołtarz z 2 połowy XVIII w., murowany, był w dolnych partiach dość mocno zawilgocony z widocznymi partiami wysoleń. W wielu miejscach zwłaszcza głęboko rzeźbione i plastyczne gzymsy zostały zatarte i „zalane” wtórnymi, nieudolnymi zaprawami. Oryginalną polichromię zabytku pokrywało do pięciu warstw przemalowań. Po konserwacji ołtarz odzyskał pierwotną, miodowo – złotą marmoryzację, którą dodatkowo podkreślają złocone złotem płatkowym użylenia.

 Dzięki zaangażowaniu właścicieli, konserwatorów i służb konserwatorskich osiągnięto tak wspaniałe efekty.

            

Autor: Marta Dworniczak, Justyna Pawłowicz
Data utworzenia: 08.02.2016 - 08:41
Ostatnia aktualizacja: Administrator techniczny strony
Data aktualizacji: 09.04.2021 - 16:29