Z głębokim smutkiem i żalem informujemy, że w dniu 20 stycznia 2025 r. zmarł  dr Henryk Kondziela, który przez całe swoje życie zawodowe związany był  z ochroną zabytków i dziedzictwa kulturowego.

Był historykiem sztuki, absolwentem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktorem nauk humanistycznych i konserwatorem zabytków, autorem ponad 120 publikacji, między innymi sprawozdań konserwatorskich z lat 1951 – 1966 dotyczących odbudowy Poznania, monografii Romana Stefana Ulatowskiego – poznańskiego fotografa okresu międzywojennego, pracy wydanej w 1971 r. i 1975 r. pod tytułem „Stare Miasto w Poznaniu. Zniszczenia – odbudowa – program dalszych prac”, będącej jego rozprawą doktorską oraz wielu opracowań poświęconych architekturze, sztuce i ochronie zabytków Poznania. W latach 1955 – 1971 był Konserwatorem Zabytków Miasta Poznania, którego działalność skupiła się przede wszystkim wokół odbudowy Starego Rynku i Starego Miasta ze zniszczeń wojennych. Nadzorował prace konserwatorskie i odbudowę – rekonstrukcję oraz konserwację kilkudziesięciu cennych obiektów zabytkowych w Poznaniu między innymi ratusza, pałacu Górków, pałacu Działyńskich, Biblioteki Raczyńskich, katedry i licznych kościołów.

W 1970 r. wraz z Zarządem Muzeów i Ochrony Zabytków Ministerstwa Kultury i Sztuki był organizatorem pierwszej ogólnopolskiej konferencji poświęconej ochronie architektury powstałej w latach 1850 – 1939.

Po zakończeniu pracy na stanowisku miejskiego konserwatora zabytków pracował jako  dyrektor do spraw naukowo-konserwatorskich w Pracowniach Konserwacji Zabytków w Poznaniu, gdzie był konsultantem projektów przygotowawczych między innymi dla prac konserwatorskich w Poczdamie i Berlinie. Swoją wiedzę i bogate doświadczenie przekazywał następnym pokoleniom jako wykładowca historii architektury i ochrony zabytków na reaktywowanym w 1973 r. kierunku architektury na Politechnice Poznańskiej.

W latach 1978 – 1990  był dyrektorem Muzeum Narodowego w Poznaniu.

Pan Henryk Kondziela był jednym z inicjatorów i organizatorów Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, członkiem Zarządu Głównego SKZ w latach 1981 – 1984, 1984 – 1987, 1996 – 1999, a także pomysłodawcą i redaktorem „Polskiego Słownika Biograficznego Konserwatorów Zabytków”.

W latach 2005 – 2008 był również członkiem Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków działającej przy Wielkopolskim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków.

W 2011 r. za zasługi w dziedzinie ochrona zabytków został odznaczony srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, natomiast w 2022 r. złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Był osobą niezwykle serdeczną i życzliwą, oddaną w pełni ochronie zabytków i dziedzictwa kulturowego, nauczycielem dla wielu konserwatorów i historyków sztuki.

Rodzinie Zmarłego składamy wyrazy najgłębszego współczucia.

Wielkopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków

z pracownikami Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Poznaniu